کلامی نارسا در مورد عشق
منو ببخشيد كه مستقيم ميرم سر اصل مطلب
عشق به پدر و مادر حقيقي است و عشق به همسر واقعي
يعني عشق به پدر و مادر ريشه دارست واز قبل بوده ولي عشق به همسر بايد واقع شود
انسان بخشي از وجود پدر و مادر است كه رشد كرده سپس جدا شده واستقلال يافته است لذا معني ندارد كه كسي پدر ومادرش را دوست بدارد بلكه بايد آنرا ابراز كند وفقط بروز دهد
اين عشق و علاقه در او نهفته است فقط بايد آنرا پرورش داده بروز دهد و نثاركند
لذا قرآن ميفرمايد: و باالوالدين احسانا ويا ميفرمايد: ووصينا الانسان بوالديه احسانا
ما به انسان امر كرديم كه به والدينش مهر بورزد ومحبت كند
لذا تا عشق نباشد ابراز محبت بي معنا و محبتي دروغين است
پس بايد از قبل عشق باشد و فقط انسان آنرا نثار كند وابراز نمايد
اما عشق به همسر ايجاديست از قبل وجود ندارد بلكه بايد ايجاد شود حال اين عشق را چه كسي بايد ايجاد كند؟
زن؟
مرد؟
ديگري؟
زن و مرد هر دو ميتوانند عشق را ايجاد كنند اما چون انسان موجودي محدود و بخشي از وجودش ماديست لذا براي ايجاد عشق مجبوراست از عوامل مادي كمك بگيرد طبيعي است كه اين عشق ايجاد شده محدود است به عواملي كه ايجاد كننده آن وپايه هايي كه تكيه گاه آن است اين عوامل ميتوانند چيزهايي مثل زيبايي مال مقام شهرت پول و .....باشند كه هركدامشان زوال پذيرند و منقضي شونده كه با زايل شدنشان بنيان عشق نابود ميشود وزندگي تبديل به نكبتكده اي ميشود كه از هر جاي آن بي حوصلگي بي انگيزگي نفرت و... ميبارد
ومرگ عشق رقم ميخورد كه حكيم فيلسوف عارف و شاعر بزرگ مولوي ميفرمايد:
عشقهايي كز پي رنگي بود عشق نبود عاقبت ننگي بود
اما اگر زن و مرد بخدا اجازه ورود در زندگي را داده وبه او اعتماد كرده و طبق معيارهايي كه او فرموده حركت كنند وخدا را بر خود وخواسته هاي خود مقدم بدارند و قبل از احساسات و خواسته هاي قلبي اهل تفكر شوند وبعد از خدا فكر كنند وحركت كنند خداوند بين آنها عشق ايجاد ميكند كه تا خدا باقيست اين بنا پايدار بماند
سوره روم آيه 21:
ومن آياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها و جعل بينكم موده و رحمه ان في ذلك لآيات لقوم يتفكرون
اهل تفكر كساني اند كه خداوند از جنس آنها براي آنها همدم خلق كرده وخود بين آنها مودت وعشق ايجاد ميكند
انسان تا با خداست خداييست و خدايي ميكند ونميميرد و عشق او پايدار و زنده است تا خدا زنده است
قطره درياست اگر با درياست ورنه او قطره و دريا درياست
الهی