همه میدانیم تا رسول خدا ص در قید حیات بودند همه صحابی در مقابل دستورات حضرتش سر تعظیم و تسلیم فرود میآوردند گرچه در تاریخ مسائلی وجود دارد از مخالفت برخی از صحابه ولی همه شان نهایتا تسلیم اوامر میشدند بدیهی است منکر استثنا نیستیم وادعا نمیکنیم که این تسلیم اراده ۱۰۰ در صد بوده است

همه طبق این آیه سوره احزاب : َ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِم‏
هيچ مرد و زن با ايمانى حق ندارد هنگامى كه خدا و پيامبرش امرى را لازم بدانند، اختيارى (در برابر فرمان خدا) داشته باشد

خود را مطیع محض  اوامر حضرتش میدانستنددر این آیه آنچه مسلم است اطاعت ظاهری ملاک نیست واز آیه بر میآید که نه تنها باید مطیع باشند بلکه باید قلبا نیز بدان معتقد باشند چون شرط مومن بودن بر مطیع بودن است وهمه میدانیم که ایمان امر قلبیست لذااگرمطیع ظاهری باشد ولی قلبابه این اطاعت معتقدنباشد مومن واقعی نیست

مومن مثل سربازی نباشد که به مافوقش ادای احترام میکند ازدستوراتش اطاعت میکندولی در دلش علاقه ای به اینکارندارد

اماوقتی حضرت رحلت فرمودند کم کم آنهاییکه اطاعتشان قلبی نبود ماهیت خودرااشکار ساختندمخالفت باآنچه پیامبردرزمان حیات دستور فرموده وهمه پذیرفتند شروع شد

حال چندین تفکر و روش در جامعه اسلامی وجود دارد که همه یک حرف مشترک دارند و آن اینکه خود را پیرو و خلف رسول الله میدانند

قرآن نیز پیشتر یاران واقعی رسول الله را بانشانه ها وعلائمی در سوره فتح ذکر فرمود:

الفتح : 29مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانا
محمّد (ص) فرستاده خداست و كسانى كه با او هستند در برابر كفّار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند پيوسته آنها را در حال ركوع و سجود مى‏بينى در حالى كه همواره فضل خدا و رضاى او را مى‏طلبند
۱- همه معتقدید که محمد رسول الله است

۲- کسانیکه پیرو و مطیع واقعی او هستند:

الف: اشدا علی الکفار   باید در مقابل کفار و دشمنان دین بایستند و هرگز باآنان بیعت و دوستی نداشته باشند در سوره نسا فرمود: مسلمانی که با کفار دوست شود منافق است الَّذينَ يَتَّخِذُونَ الْكافِرينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنينَ أَ يَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ (نسا 139)همانها كه كافران را به جاى مؤمنان، دوست خود انتخاب مى‏كنند. آيا عزّت و آبرو نزد آنان مى‏جويند؟

ب : رحما بینهم     در بین خودشان باهم مهربان و رئوف باشند

ج : ترایهم رکعا سجدا     تمام زندگی آنها رکوع و سجود باشد و رکوع و سجودشان محدود به وقت نماز نگردد

یعنی همه ابعاد زندگی آنها خدایی باشد  اعم از : کلام نگاه معامله سخن قلم نوشتارو....

بقول بابا طاهر: خوشا آنانکه دائم در نمازند

د : یبتغون فضلا من الله ورضوانا    هر کاری که میکنند برای رضای خداباشدو بس نه برای رضایت دل خودشان

بسیاری از کارهای روزمره ما برای اینست که دلمان آرام شود دلمان خنک شود دلمان....

در صورتیکه که خدا باید بین قلب شخص و خودش باشد

نباید از خدا عبور کرد و بدل رسید

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نکته اول: امروز هم بعد ازرحلت امام خیلیها ادعای پیروی از راه امام رو دارند ولی دقیقا باآنهایی دوستند که امام نه تنها دشمنشان بود بلکه حتی تعریف آنها را هم بر نمی تابید

نکته دوم:مسلمانیکه باکافر بیعت کرددیگرمسلمان نیست مگر اینکه برگرددو اعلام برائت کندوگرنه باید درمقابل او همان رفتار را کرد که آیه میفرماید: اشداعلی الکفار

نکته سوم:شاید خیلیها بمحض دیدن این پست بنده رو متهم کنندبه....خیلی چیزها

خب من مسئول خیال کسی نیستم  قرآن میفرماید: ان بعض الظن اثم بسیاری از گمانها گناه است ومولی علی میفرماید: لاتنظرالی من قال انظرالی ما قال نگاه نکن چه کسی میگوید بنگر ببین چه میگوید و قرآن فرمود: الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ (زمر 18)
همان كسانى كه سخنان را مى‏شنوند و از نيكوترين آنها پيروى مى‏كنند آنان كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده، و آنها خردمندانند

آری آنکه بدور از تعصب و ذهنیت مطلبی را میخواند ودر آن اندیشه میکنند هدایت شده هست