هر مرد شتر دار اویس قرنی نیست
زیرا زیاد اتفاق می افتد که شخصی که خود را مداح اهل بیت معرفی میکند وقتی لب باز میکند می بینی که او مداح اهل بیت هست اما نه مداح اهل بیت عصمت و طهارت بلکه مداح اهل بیت متوفی
اوازهمه چیز میخواند غیرازاهل بیت
اززبان مادر میت شعر میخواند ومثل دختران بابا مرده مویه میکند
اززبان پدر مرده اززبان خواهر برادر دختر وووو.....
ویشترون به ثمنا قلیلا تا بتواند خوب بگریاند و بر چربی دریافتی خود بیفزاید
ازدستورات اکید دین اینست که داغدیده را مرحم زخم وتسکین دل باشید نه اینکه نمک برزخم اوبزنید
تاتوانی دلی بدست آور - دل شکستن هنر نمی باشد
من جایی ندیده و نخواندم و از وارسته ودانشمندی نشنیدم که گریاندن و به ضجه درآوردن اشخاص با
یادآوری غم و خاطره تلخ او هنر باشد
تنها گریاندن وگریه کردنی هنر بلکه اوج ایمانست که برای مصائب کربلا باشد
اما چندی پیش در شهر فریدونکنار به مجلسی دعوت شدم
مداح خوش سیمایی باصدایی خوش نغمه داوودی سرداد وفضای مجلس سراسر ذکراهل بیت بود وبس
پس ازتمام شدن برنامه اش در حدخودم دست مریزادی گفتم و به او گفتم نمردیم و مداح اهل بیت دیدیم
و او چه زیبا گفت: حاجی من عهد کردم حنجره ام را خرج غیر اهل بیت نکنم
واین مداح بزرگوار کسی نیست جز کربلایی سید عسگری داداش نژاد
واین هم وبلاگش