در دوران غیبت، دو وظیفه  برای ما ضرورت دارد: نخست این‌که خودمان را از آلودگی‌ها پاک کنیم و لحظه به لحظه به خدا نزدیک‌تر سازیم، و دیگر آن‌که دست دیگران را بگیریم و اطراف خویش را نورافشانی کنیم. در واقع باید نقش امام را در شعاعی کوچک و محدود ایفا کنیم. باری، عالمی که در مکتب اهل بیت(ع) تربیت شده باشد می‌تواند یک مرتبه از ولایت و امامت را چه در عرصه تکوین و چه در جنبه تشریع عهده‌دار شود